خاموش شدن یکی از اصلی ترین ژن های عامل سرطان

در تحقیقی پیشرو که به تازگی انجام شده است، دانشمندان با موفقیت یکی از ژن های اصلی عامل سرطان را خاموش کردند. این ژن، تولید کننده پروتئینی به نام KRAS است و امید می‌رود روزی منجر به ایجاد درمان های موثرتری شود.

اگر بخواهیم به صورت تخصصی تر بحث کنیم KRAS یک مولکول پیام رسان می‌باشد که در صورت داشتن جهش، یک سری از وقایع را فعال کرده و نهایتا منجر به تقسیم دائمی‌ سلول می‌شود. این تقسیم بی رویه برای رشد و زنده ماندن سلول های سرطانی مهم است. جهش های KRAS در بیش از ۳۰ درصد سرطان های انسانی به خصوص سرطان های ریه، روده بزرگ، پانکراس و تیروئید وجود دارد. نویسنده اول این مقاله دکتر Chad Pecot از دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی می‌گوید:

” KRAS یکی از اولین ژنهای کشف شده عامل سرطان بوده و پس از آن هدف مطالعات بسیاری قرار گرفته است. افراد بسیاری برای دهه ها در تلاش برای مقابله با آن بوده اند اما به موفقیت های مناسبی دست پیدا نکرده اند.”

اما این شکست ها تا به امروز بوده است. دکتر Pecot و همکارانش به همراه محققان مرکز سرطان دانشگاه تگزاس روش جدیدی را برای مهار انکوژن KRAS ابداع کرده اند. آنها از تکه هایی از RNA سنتزی مهندسی شده استفاده کرده اند که نه تنها موفق به جلوگیری از رشد سرطان های ریه و روده بزرگ در کشت سلول و موش شده است بلکه از انتشار سلول های سرطانی به دیگر بخش های بدن (عامل اصلی مرگ) نیز جلوگیری می‌کند.

اتصال دارو به KRAS به طرز غیر قابل تصوری دشوار می‌باشد زیرا این پروتئین فاقد هر گونه شکاف یا ناحیه اتصالی است و هدف قرار دادن پروتئین های پایین دست آبشار پیام رسانی KRAS در گذشته با شکست مواجه شده است. بدین منظور Pecot از یک ابزار جدید ژنتیکی به نام RNA مداخله گر (RNAi) برای نابود سازی پروتئین KRAS حتی پیش از تشکیل کامل آن استفاده کرد.

انواع مختلفی از RNA (یک مولکول تک رشته ای که از DNA رونویسی می‌شود) وجود دارد که یکی از آنها mRNA نام دارد و مسئول انتقال پیغام های ژنتیکی می‌باشد. در این تحقیق، محققان انواعی از RNA مداخله گر کوچک (siRNA) تولید کردند که برای شناسایی پیغامبرهای ژنتیکی KRAS به عنوان دشمن برنامه ریزی شده بودند. با کمک این روش siRNA بیش از ۹۰ درصد پیغامبرهای ژنتیکی KRAS را نابود کرده و به میزان قابل توجهی رشد سلول های سرطانی را جلوگیری می‌کند.

siRNA نه تنها تقسیم سلولی را مهار می‌کند بلکه رشد ثانویه سلول های توموری را به میزان ۸۰ درصد در موش دارای سرطان ریه کاهش داده و تومور های سرطان روده بزرگ را ۶۹ در صد کوچکتر می‌کند. این یافته ها که در مجله Molecular Cancer Therapeutics به چاپ رسیده است می‌تواند راهی را جهت ایجاد داروهای جدید برای درمان سرطان نشان دهد.

منبع:

بایونت

Molecular Cancer Therapeutics

مکس